pyhtona giriş

Python

Forum’da bu konunun tartışma adresi: http://forum.pardus-linux.org/viewtopic.php?t=10478&highlight=

Konu başlıkları
[gizle]
1 Temel Bilgiler
1.1 Giriş
1.2 Python’u Nereden Bulabilirim?
1.3 Python Nasıl Çalıştırılır?
1.4 print komutu
1.5 Python’da Sayılar ve Matematik İşlemleri
1.6 Değişkenler
1.7 Metin Düzenleyici Kullanılarak Python Programı Nasıl Yazılır?

Temel Bilgiler
Giriş

Python, Guido Van Rossum adlı Hollandalı bir programcı tarafından yazılmış bir programlama dili. Guido Van Rossum’un neye benzediğini merak edenler şu adresi ziyaret edebilir: [1]

Python kelimesi aslında çoğu kişinin zannettiği gibi “Piton Yılanı” anlamına gelmiyor. “Python” ismi Guido Van Rossum’un çok sevdiği, “Monty Python” adlı altı kişilik bir İngiliz komedi grubunun “Monty Python’s Flying Circus” adlı gösterisinden geliyor.

Guido Van Rossum Python’u geliştirmeye 1990 yılında başlamış… Yani aslında Python için nispeten yeni bir dil denebilir. Ancak Python’un çok uzun bir geçmişi olmasa da, bu dil öteki dillere kıyasla kolay olması, hızlı olması, ayrı bir derleyici programa ihtiyaç duymaması ve bunun gibi pek çok nedenden ötürü çoğu kimsenin gözdesi haline gelmiştir. Ayrıca Google’nin de Python’a özel bir önem ve değer verdiğini, çok iyi derecede Python bilenlere iş olanağı sunduğunu da hemen söyleyelim. Mesela bundan kısa bir süre önce Python’un yaratıcısı Guido Van Rossum Google’de işe başladı…
Python’u Nereden Bulabilirim?

Python hemen hemen bütün Linux dağıtımlarında kurulu olarak geliyor. Pardus’ta Python’un yüklü olduğunu biliyoruz, o yüzden Pardus kullanıyorsanız ayrıca yüklemenize gerek yok. Eğer Python’u yüklemeniz gerekirse http://www.python.org/download/ adresinden yükleyebilirsiniz. Ancak Python Linux dağıtımlarında çok önemli bazı parçalarla etkileşim halinde olduğu için kaynaktan kurulum pek tavsiye edilmez… Hele hele Pardus gibi, sistemin belkemiğini Python’un oluşturduğu bir dağıtımda kaynaktan kurulum epeyce baş ağrıtabilir… Sözün özü, Linux sistemlerinde en pratik yol dağıtımın kendi Python paketlerini kullanmaktır…

Yukarıdaki indirme adresinde Linux kaynak kodlarıyla birlikte programın Windows sürümünü de bulabilirsiniz. Bu adresten Python’u indirmek isteyen çoğu Windows kullanıcısı için uygun sürüm “Python x.x.x Windows installer” olacaktır… İndirilen bu dosya .msi uzantılıdır. Eğer sisteminizde .msi yükleyici uygulama yoksa (muhtemelen vardır) buradangerekli uygulamayı bilgisayarınıza indirip kurabilirsiniz.
Python Nasıl Çalıştırılır?

Eğer KDE masaüstü kullanıyorsak Python programını çalıştırmak için ALT+F2 tuşlarına basıp çıkan ekranda
konsole

yazarak bir konsol ekranı açıyoruz.

Eğer kullandığımız masaüstü GNOME ise ALT+F2 tuşlarına bastıktan sonra vermemiz gereken komut şudur:
gnome-terminal

Bu şekilde konsol ekranına ulaştığımızda;
python

yazıp “enter”e basarak Python Programlama Dili’ni başlatıyoruz. Karşımıza şuna benzer bir ekran gelmeli:
Python 2.4.4 (#1, Oct 23 2007, 11:25:50)
[GCC 3.4.6] on linux2
Type “help”, “copyright”, “credits” or “license” for more information.
>>>

Bu ekranda kullandığımız Python sürümünün 2.4.4 olduğunu görüyoruz…

Buradaki “>>>” işareti Python’un bizden komut almaya hazır olduğunu gösteriyor. Komutlarımızı bu işaretten hemen sonra, boşluk bırakmadan yazacağız. Bunun dışında, istersek Python kodlarını bir metin dosyasına da kaydedebilir, bu kaydettiğimiz metin dosyasını konsoldan çalıştırabiliriz. Bu işlemin nasıl yapılacağını daha sonra konuşacağız.

Windows kullanıcıları ise Python komut satırına Başlat > Programlar > Python > Python (Command Line) yolunu takip ederek ulaşabilirler…

Python’u nasıl çalıştıracağımızı öğrendiğimize göre artık ilk programımızı yazabiliriz. İşe çok bilindik, basit bir komutla başlayalım:
print komutu
Bu komut ekrana bir şeyler yazdırmamızı sağlar. Mesela bu komutu tek başına kullanmayı deneyelim:
print
yazıp hemen “enter” tuşuna basıyoruz.

Ne oldu? Python bir satır boşluk bırakarak alt satıra geçti, değil mi? Bunu ona yapmasını biz söyledik, o da yaptı… Şimdi de boş bir satır bırakmak yerine ekrana bir şeyler yazmasını söyleyelim Python’a:
print “Ben Python, Monty Python!”

yazıp “enter” tuşuna bastıktan sonra ekranda “Ben Python, Monty Python!” çıktısını görürüz.

Gördüğünüz gibi “print” komutunun ardından gelen “Ben Python, Monty Python!” ifadesini çift tırnak içinde belirtiyoruz. Eğer burada çift tırnak işaretini koymazsak veya koymayı unutursak Python bize bir hata çıktısı gösterecektir. Biz istersek çift tırnak yerine tek tırnak (‘) da kullanabiliriz. Ancak tek tırnak bazı yerlerde bize sorun çıkarabilir. Diyelim ki “Linux’un faydaları” ifadesini ekrana yazdırmak istiyoruz. Eğer bunu çift tırnakla gösterirsek sorun yok:
print “Linux’un faydaları”

Bu komut bize hatasız bir şekilde “Linux’un faydaları” çıktısını verir. Ancak aynı işlemi tek tırnakla yapmaya çalışırsak şöyle bir hata mesajı alırız:
print ‘Linux’un faydaları’
File ““, line 1
print ‘Linux’un faydaları’
^
SyntaxError: invalid syntax

Bunun nedeni, “Linux’un” kelimesindeki kesme işaretinden ötürü Python’un tırnakların nerede başlayıp nerede bittiğini anlamamasıdır… Eğer illa tek tırnak kullanmak istiyorsak, kodu şu hale getirmemiz gerekir:
print ‘Linux’un faydaları’

Buradaki “” işareti olası bir hatadan kaçmamızı sağlar. Bu yüzden bu tür ifadelere Python dilinde “Kaçış Dizileri” (Escape Sequences) adı verilir. Python’da “print” komutunun nasıl kullanıldığını gördüğümüze göre artık Python’un başka bir özelliğini anlatmaya başlayabiliriz:
Python’da Sayılar ve Matematik İşlemleri

Python’da henüz dört başı mamur bir program yazamasak da en azından şimdilik onu basit bir hesap makinesi niyetine kullanabiliriz! Örneğin:
2 + 5
5 ? 2
2 * 5
6 / 2

İsterseniz bunların başına “print” komutu ekleyerek de kullanabilirsiniz bu işlevi. Bir örnek verelim:
print 234 + 546

Gördüğünüz gibi tamsayıları (integer) yazarken tırnak işaretlerini kullanmıyoruz. Eğer tırnak işareti kullanırsak Python yazdıklarımızı “tamsayı” (integer) olarak değil “karakter dizisi” (string), yani bir nevi “harf” olarak algılayacaktır. Bu durumu birkaç örnekle görelim:
print 25 + 50

Bu komut, 25 ve 50’yi toplayıp sonucu çıktı olarak verecektir. Şimdi aşağıdaki örneğe bakalım:
print “25 + 50”

Bu komut 25 ile 50’yi toplamak yerine, ekrana “25 + 50” şeklinde bir çıktı verecektir. Peki şöyle bir komut verirsek ne olur:
print “25” + “50”

Böyle bir komutla karşılaşan Python derhal “25” ve “50” karakter dizilerini (bu sayılar tırnak içinde olduğu için Python bunları sayı yerine koymaz…) yan yana getirip birleştirecektir. Yani şöyle bir şey yapacaktır:
print “25” + “50”
2550

Uzun lafın kısası, “25” ifadesi ile “Ben Python, Monty Python!” ifadesi arasında Python açısından hiç bir fark yoktur. Bunların ikisi de “karakter dizisi” sınıfına girer. Ancak tırnak işareti olmayan 25 ile “Ben Python, Monty Python!” ifadeleri Python dilinde ayrı anlamlar taşır. Çünkü bunlardan biri “tamsayı” (integer) öteki ise “karakter dizisi”dir (string).

Şimdi matematik işlemlerine geri dönelim. Öncelikle şu komutun çıktısını inceleyelim:
print 5 / 2
2

Ama biz biliyoruz ki 5’i 2’ye bölerseniz 2 değil 2,5 çıkar… O zaman nedir bu şimdi? Yoksa Python matematikten anlamıyor mu?! Anlıyor anlamasına ama bizim de Python’a biraz yardımcı olmamız gerekiyor. Aynı komutu bir de şöyle deneyelim:
print 5.0 / 2
2.5

Gördüğünüz gibi bölme işlemini oluşturan bileşenlerden birinin yanına “.0” koyulursa sorun çözülüyor. Böylelikle Python bizim sonucu tamsayı yerine “kayan noktalı” (floating point) sayı cinsiden görmek istediğimizi anlıyor. Bu “.0” ifadesini istediğimiz sayının önüne koyabiliriz. Birkaç örnek görelim:
print 5 / 2.0
print 5.0 / 2.0

Python’da matematik işlemleri yapılırken alıştığımız matematik kuralları geçerlidir. Yani mesela aynı anda bölme çıkarma, toplama, çarpma işlemleri yapılacaksa işlem öncelik sırası, önce bölme ve çarpma sonra toplama ve çıkarma şeklinde olacaktır. Örneğin:
print 2 + 6 / 3 * 5 ? 4

işleminin sonucu 8 olacaktır. Tabii biz istersek parantezler yardımıyla Python’un kendiliğinden kullandığı öncelik sırasını değiştirebiliriz. Bu arada yapacağımız matematik işlemlerinde sayıları “kayan noktalı sayı” cinsinden yazmamız işlem sonucunun kesinliği açısından büyük önem taşır… Eğer her defasında “.0” koymaktan sıkılıyorsanız, şu komutla Python’a, “Bana her zaman kesin sonuçlar göster,” mesajı gönderebilirsiniz:
from __future__ import division

Not: Burada “__” işaretini iki kez art arda klavyedeki alt çizgi tuşuna basarak yapabilirsiniz.

Artık bir sonraki Python oturumuna kadar bütün matematik işlemlerinizin sonucu kayan noktalı sayı cinsinden gösterilecektir.

Buraya kadar Python’da üç tane “veri tipi” (data type) olduğunu gördük. Bunlar:
Karakter dizileri (strings)
Tamsayılar (integers)
Kayan noktalı sayılar (floating point numbers)

Python’da bunların dışında başka veri tipleri de bulunur. Ama biz şimdilik veri tiplerine ara verip “değişkenler” (variables) konusuna değinelim biraz.
Değişkenler

Kabaca, bir veriyi kendi içinde depolayan birimlere değişken adı veriyorlar. Ama şu anda aslında bizi değişkenin ne olduğundan ziyade neye yaradığı ilgilendiriyor. O yüzden hemen bir örnekle durumu açıklamaya çalışalım. Mesela;
n = 5

ifadesinde “n” bir değişkendir. Bu “n” değişkeni “5” verisini sonradan tekrar kullanılmak üzere depolar. Python komut satırında “n = 5” şeklinde değişkeni tanımladıktan sonra “print n” komutunu verirsek ekrana yazdırılacak veri 5 olacaktır. Yani:
n = 5
print n
5

Bu “n” değişkenini alıp bununla matematik işlemleri de yapabiliriz:
n * 2
n / 5

Hatta bu “n” değişkeni, içinde bir matematik işlemi de barındırabilir:
n = 34 * 45
print n
1530

Şu örneklere bir göz atalım:
a = 5
b = 3
print a * b
15
print “a ile b’yi çarparsak”, a * b, “elde ederiz!”
a ile b’yi çarparsak 15 elde ederiz!

Burada değişkenleri karakter dizileri arasına nasıl yerleştirdiğimize, virgülleri nerede kullandığımıza dikkat edin.

Aynı değişkenlerle yaptığımız şu örneğe bakalım bir de:
print a, “sayısı”, b, “sayısından büyüktür”

Değişkenleri kullanmanın başka bir yolu da özel işaretler yardımıyla bunları karakter dizileri içine gömmektir. Şu örneğe bir bakalım:
print “%s ile %s çarpılırsa %s elde edilir” % (3, 5, 3*5)

Burada, kullanacağımız her bir “tamsayı” için “%s” ekliyoruz. İfadenin en sonunda da % işaretinin ardından parantez içinde bu değişkenleri teker teker tanımlıyoruz. Buna göre birinci değişkenimiz “3”, ikincisi “5”, üçüncüsü ise bunların çarpımı…

Bir de şu örneği inceleyelim:
print “%s %s’yi seviyor!” % (“Ali”, “Ayşe”)

Görüleceği gibi, bu kez değişkenlerimiz tamsayı yerine karakter dizisi olduğu için parantez içinde değişkenleri belirtirken tırnak işaretlerini kullanmayı unutmuyoruz..
Metin Düzenleyici Kullanılarak Python Programı Nasıl Yazılır?

Özellikle küçük kod parçaları yazıp bunları denemek için Python komut satırı mükemmel bir ortamdır. Ancak kodlar çoğalıp büyümeye başlayınca komut satırı yetersiz gelmeye başlayacaktır. Üstelik tabii ki yazdığınız kodları bir yere kaydedip saklamak isteyeceksiniz… İşte burada metin düzenleyiciler devreye girecektir. Python kodlarını yazmak için istediğiniz herhangi bir metin düzenleyiciyi kullanabilirsiniz. Ancak içine yazılan kodları ayırt edebilen, bunları farklı renklerde gösterebilen bir metin düzenleyici ile yola çıkmak her bakımdan hayatınızı kolaylaştıracaktır.

Eğer kullandığınız sistem Linux’ta KDE masaüstü ortamı ise başlangıç düzeyi için kwrite veya kate metin düzenleyicilerden herhangi biri yeterli olacaktır. Şu aşamada kullanım kolaylığı ve sadeliği nedeniyle kwrite önerilebilir.

Eğer kullandığınız sistem Linux’ta GNOME masaüstü ortamı ise gedit’i kullanabilirsiniz.

Windows kullanıcıları ise Başlat > Programlar > Python > IDLE (Python GUI) yolunu takip ederek IDLE adlı geliştirme aracı ile çalışabilirler.

İşe yeni bir kwrite belgesi açarak başlayalım. Yeni bir kwrite belgesi açmanın en kolay yolu ALT+F2 tuşlarına basıp, çıkan ekranda
kwrite

yazmaktır…

Boş kwrite belgesi karşımıza geldikten sonra ilk yapmamız gereken, ilk satıra
#!/usr/bin/env python

yazmak olacaktır. Bu komut sayesinde kwrite yazacağımız kodları Python’la çalıştırması gerektiğini anlayacak. Bu konuyu biraz sonra daha ayrıntılı olarak göreceğiz. Kwrite belgesinin ilk satırına yukarıda verilen ifadeyi yerleştirdikten sonra artık kodlarımızı yazmaya başlayabiliriz. Aslında metin içine kod yazmak, Python komut satırına kod yazmaktan çok farklı değil. Şimdi aşağıda verilen satırları kwrite belgesi içine ekleyelim:
#!/usr/bin/env python
a = “elma”
b = “armut”
c = “muz”
print “bir”, a, “bir”, b, “bir de”, c, “almak istiyorum!”

Bunları yazıp bitirdikten sonra sıra geldi dosyamızı kaydetmeye. Şimdi dosyamızı “deneme.py” adıyla herhangi bir yere kaydediyoruz. Gelin biz masaüstüne kaydedelim dosyamızı! Şu anda masaüstünde “deneme.py” adında, muhtemelen yeşil renkli, üzerinde bir yılan resmi bulunan bir dosya görüyor olmamız lazım… Gerçi uzaktan bakınca kaplumbağaya benziyor ya, neyse… Şimdi hemen bir konsol ekranı açıyoruz. (Ama python komut satırını çalıştırmıyoruz) Şu komutu vererek, masaüstüne, yani dosyayı kaydettiğimiz yere geliyoruz:
cd Desktop

Yazdığımız programı çalıştırmak için ise şu komutu verip enter’e basıyoruz:
python deneme.py

Eğer her şey yolunda gitmişse şu çıktıyı almamız lazım:
bir elma, bir armut, bir de muz almak istiyorum!

GNOME kullanıcıları da yukarıda anlatılan işlemi takip ederek dosyayı kaydedip çalıştırabilir.

Windows kullanıcıları ise IDLE adlı geliştirme aracını yukarıda anlattığımız şekilde açtıktan sonra File > New Window yolunu takip ederek yeni bir dosya oluşturmalı, ardından yukarıda verdiğimiz kodları yazmalı, en son olarak da File > Save as… yolunu takip ederek dosyayı deneme.py adıyla herhangi bir yere kaydetmelidir… Bu arada Windows kullanıcılarının, #!/usr/bin/env python satırını yazmalarına gerek yok… Bu satır sadece Linux kullanıcılarını ilgilendiriyor. Windows kullanıcıları IDLE ile dosyayı kaydettikten sonra Run > Run Module yolunu takip ederek veya doğrudan F5 tuşuna basarak yazdıkları programı çalıştırabilir.

“python deneme.py” komutuyla programlarımızı çalıştırabiliyoruz. Peki ama acaba Python programlarını başa “python” komutu eklemeden çalıştırmanın bir yolu var mı? İşte burada biraz önce bahsettiğimiz “#!/usr/bin/env python” satırının önemi ortaya çıkıyor… Başa “python” komutu getirmeden programımızı çalıştırabilmek için öncelikle programımıza “çalıştırma yetkisi” vermemiz gerekiyor. Bunu şu komut yardımıyla yapıyoruz:
cd Desktop

komutuyla dosyayı kaydettiğimiz yer olan masaüstüne geliyoruz.
chmod a+x deneme.py

komutuyla da “deneme.py” adlı dosyaya “çalıştırma yetkisi” veriyoruz, yani dosyayı “çalıştırılabilir” (executable) bir dosya haline getiriyoruz.

İstersek bu işlemi şu şekilde de yapabiliriz:
+ Masaüstündeki deneme.py dosyasına sağ tıklayın
+ “özellikler” menüsüne girin
+ “izinler” sekmesi altındaki “çalıştırılabilir” seçeneğinin solundaki kutucuğu işaretleyin.

Artık komut satırında şu komutu vererek programımızı çalıştırabiliriz:
cd Desktop
./deneme.py

Peki tüm bu işlemlerin #!/usr/bin/env python” satırıyla ne alakası var? El Cevap: Eğer bu satırı metne yerleştirmezsek “./deneme.py” komutu çalışmayacaktır…

Bu işlemlerden sonra bu deneme.py dosyasının isminin sonundaki .py uzantısını kaldırıp,
./deneme

komutuyla da programımızı çalıştırabiliriz.

Ya biz programımızı sadece ismini yazarak çalıştırmak istersek ne yapmamız gerekiyor?

Bunu yapabilmek için programımızın “PATH değişkeni” içinde yer alması, yani Türkçe ifade etmek gerekirse, programın “YOL üstünde” olması gerekir… Peki bir programın “YOL üstünde olması” ne anlama geliyor? Bilindiği gibi, bir programın veya dosyanın “yolu”, kabaca o programın veya dosyanın içinde yer aldığı dizindir…. Örneğin Linux sistemlerindeki fstab dosyasının yolu /etc/fstab’dır. Başka bir örnek vermek gerekirse, xorg.conf dosyasının yolu /etc/X11/xorg.conf’tur… Bu “yol” kelimesinin bir de daha özel bir anlamı bulunur. Bilgisayar dilinde, çalıştırılabilir dosyaların (örneğin Windows’taki .exe dosyaları ve Linux’taki .bin dosyaları çalıştırılabilir dosyalardır.) içinde yer aldığı dizinlere de özel olarak YOL adı verilir ve bu anlamda kullanıldığında “yol” kelimesi genellikle büyük harfle yazılır… İşte çalıştırılabilir dosyalar eğer YOL üstünde iseler doğrudan isimleriyle çağrılabilirler. Şimdi bu konuyu daha iyi anlayabilmek için birkaç deneme yapalım. Hemen bir konsol ekranı açıp şu komutu veriyoruz:
echo $PATH

Bu komutun çıktısı şöyle bir şey olacaktır:
/usr/local/bin:/usr/bin:/bin:/opt/bin:/usr/i686-pc-linux-gnu/gcc-bin/3.4.6:
/opt/sun-jre/bin:/usr/qt/3/bin:/usr/kde/3.5/bin

Bu çıktı bize YOL değişkeni dediğimiz şeyi gösteriyor. İşte eğer çalıştırılabilir dosyalar bu dizinlerden herhangi biri içinde ise o dosyaları isimleriyle çağırabiliyoruz. Örneğin;
which amarok

komutun çıktısına bir bakalım:
/usr/kde/3.5/bin/amarok

Gördüğünüz gibi amarok programının YOL’u /usr/kde/3.5/bin/amarok. Hemen yukarıda echo $PATH komutunun çıktısını kontrol ediyoruz ve görüyoruz ki /usr/kde/3.5/bin/ dizini YOL değişkenleri arasında var… Dolayısıyla, amarok programı YOL üstündedir, diyoruz. Amarok programı YOL üstünde olduğu için, konsolda sadece “amarok” yazarak programı başlatabiliyoruz.

Şimdi eğer biz de yazdığımız programı doğrudan ismiyle çağırabilmek istiyorsak programımızı echo $PATH çıktısında verilen dizinlerden birinin içine kopyalamamız gerekiyor. Mesela programımızı /usr/local/bin içine kopyalayalım. Tabii ki bu dizin içine bir dosya kopyalayabilmek için root yetkilerine sahip olmalısınız. Şu komut işi halledecektir:
sudo cp Desktop/deneme /usr/local/bin

Şimdi konsol ekranında
deneme

yazınca programımızın çalıştığını görmemiz lazım.

Program dosyamızı YOL’a eklemek yerine, dosyamızın içinde bulunduğu dizini YOL’a eklemek de mümkün. Şöyle ki:
PATH=$PATH:/home/kullanıcı_adınız/Desktop

Bu şekilde masaüstü ortamını YOL’a eklemiş olduk. İsterseniz;
echo $PATH

komutuyla masaüstünüzün YOL üstünde görünüp görünmediğini kontrol edebilirsiniz… Bu sayede artık masaüstünde bulunan çalıştırılabilir dosyalar da kendi adlarıyla çağrılabilecekler. Ancak masaüstünü YOL’a eklediğinizde, masaüstünüz hep YOL üstünde kalmayacak, mevcut konsol oturumu kapatılınca her şey yine eski haline dönecektir.

Şimdiye kadar öğrendiklerimizi kısaca özetlemek gerekirse:
Python programı çoğu Linux dağıtımında zaten yüklü olarak geldiği için ayrıca yüklemeye gerek yok.
Python kodlarını yazmak için iki seçeneğimiz var. Birincisi kodlarımızı doğrudan Python komut satırına yazabiliyoruz. Python komut satırını açmak için ALT+F2 tuşlarına basıp çıkan ekrana “konsole” yazmamız, ardından da konsolda “python” komutunu vermemiz gerekiyor. Bu ekranda komutlarımızı “>>>” işaretinden hemen sonra yazacağız.
İkinci seçeneğimiz ise bir metin düzenleyici kullanmaktır. Bazı ufak kodları denemek için komut satırı yeterli olsa da hem kodlarımızı kaydetmek hem de büyük programlarda rahat hareket edebilmek için mutlaka bir metin düzenleyici kullanmamız gerekiyor. Şu aşamada kullanım kolaylığı nedeniyle “kwrite” metin düzenleyici önerilebilir.
ALT+F2 tuşlarına basıp “kwrite” yazarak boş bir kwrite belgesi açabiliriz.
Python kodlarını yazmaya başlamadan önce, boş belgenin ilk satırına
#!/usr/bin/env python
yazmamız gerekiyor. Bu satır sayesinde sistemimiz, yazdığımız kodların hangi program tarafından çalıştırılacağını anlıyor.
Python’da en temel komutlardan biri de “print” komutudur. Bu komut bizim ekrana bir şeyler yazdırmamızı sağlıyor. Örneğin şu kod, bir bilgisayar diliyle yazılabilecek en basit programdır:
print “Merhaba Python!”

Yukarıdaki kodu, değişkenleri kullanarak da yazabiliriz:
#!/usr/bin/env/python
ilk_program = “Merhaba Python!”
print ilk_program