PHP’de, diğer programlama dillerinde olduğu gibi, kullandığımız bilgileri, verileri değişken adını verdiğimiz kaplarda tuttuğumuzu biliyoruz. Bu kaplarla ne işler yapabileceğimizi de gördük. Fakat bu kapların sadece bir birim bilgi tuttuğunu farketmiş olmalısınız. Oysa programlarımızda genellikle, sözgelimi “öğrencilerin adları” dediğimiz zaman yüzlerce ismi tutabilen kaplara ihtiyacımız olur. Aksi taktirde, öğrenci sayısı kadar değişken oluşturmamız gerekir ki, bu durumda değişken oluşturma zahmetinden vazgeçmek daha uygun olur; öğrencilerin isimleri, değişkene koymadan da kullanabiliriz. İşte, bu tür, bir grup bilgili topluca tutan değişkenlere dizi-değişken (array) denir; ve program boyunca işe yarayan değişken türü de budur.
PHP’nin diğer bir çok dilden farkını sağlayan bir özelliği, büyük ölçüde dizi değişkenlere dayanan, içinde kendi değişkenleri ve kendi fonksiyonları olan nesne (object) oluşturma imkanına sahip bulunmasıdır. Bu açıdan PHP, nesne-yönelimli (Object-oriented) diller grubuna girer. Nesne oluşturmak ve kullanmak, bu yönteme alışık olmayan programcılar için önceleri çok zor görünür. Ancak bir kere nesne ile programlamanın özünü kavrayanların bir daha kolay kolay nesne fikrinden vazgeçtikleri de görülmemiştir.